lichaamstaal

In de haptotherapie staat de ontmoeting tussen therapeut en cliënt centraal, tussen jou en mij dus. In die ontmoeting kan je ontdekken hoe je met jezelf en je omgeving omgaat. Het gesprek is een belangrijke pijler in de therapie, om een beeld van jou te krijgen en om woorden te geven aan ervaringen en gevoelens. In de gesprekken is er niet alleen aandacht voor wát je zegt, maar ook voor hóe je het zegt; voor non-verbale communicatie en voor lichaamstaal. Wist je dat 70% van onze communicatie non-verbaal is? Je eigen lichaamstaal leren lezen geeft je veel informatie over jezelf. Het lichaam liegt nooit!

aanraking en bevestiging

Tot slot en tevens de kern van de haptotherapie is de aanraking. Die brengt je direct in contact met je lichaam en daarmee met jezelf, want voelen doe je met je lichaam. Aanraking maakt je bewust van je lichaamsgrens. Dat geeft duidelijkheid over je bestaan. Doordat je die grens beter gaat ervaren kun je buiten- en binnenwereld beter van elkaar onderscheiden en dat geeft zekerheid. Je weet beter waar jezelf ophoudt en waar de ander begint. De aanraking zet je stil bij jezelf en wat je werkelijk bezighoudt. Bij je "kern". Het kan ontspanning teweeg brengen maar ook spanning oproepen. Alles wat je tegenkomt is steeds bespreekbaar.

Aanraking geeft ook bevestiging. Door affectieve aanraking leer je dat je er mag zijn, en mag zijn wie je bent. Dit geeft zelfvertrouwen; ‘ik ben o.k.’. Aanraking en bevestiging (‘bevestigende stimuli’) zijn dus nodig om goed in je vel te zitten en je optimaal te kunnen (blijven!) ontwikkelen. Het kan zijn dat het je vroeg in je leven hieraan ontbroken heeft of dat het nu niet voorhanden of moeilijk aanspreekbaar is. Binnen de therapie ontdek je opnieuw het belang van deze ‘stimuli’ en zoeken we naar wegen dit opnieuw aan te spreken in je omgeving.

Aanraking is dus van levensbelang! Liefdevolle aanraking heb je als mens nodig om te kunnen overleven en je te kunnen ontwikkelen. Ten tijden van Corona is voor veel mensen duidelijk geworden hoezeer we aanraking en nabijheid van anderen nodig hebben. Ineens weten we allemaal wat een begrip als 'huidhonger' wil zeggen...gebrek aan aanraking en nabijheid maakt hongerig naar...contact!

de tastzin

In den beginne was er: de tastzin. De tastzin is 'de moeder' van onze zintuigen. Zonder tastzin zijn we nergens. De tastzin geeft je informatie over je omgevig en over jezelf. In de therapie leer je de vermogens van de tastzin weer aanspreken en benutten. Wel zo handig in een wereld waar er zoveel op je af komt en er vaak veel van je gevraagd wordt...